اشعار برگزیده

در مـذهب مـا کـلام حق نـادعـلی است

طاعت که بود قبول حق ، یاد علی است

از جملـــه ی آفـــرینش کـــون و مکـــان

مقصــود خــدا عـلی و اولاد علی است

زلیخا مُرد از این حسرت که یوسف گشت زندانی

چــرا عــاقل کنــد کــاری کـه بــاز آرد پشیمــانی

خاکی که به زیر پای هر نادانی است

انگشت وزیری و سر سلطانی است

بدبین که به چشمش همه کس همچو عدوست

گــــر بــی کس و تنهــاست ز بــــد بینـی اوست

بیا که عمـر چو باد بهــار می گـذرد

به کار باش که هنگام کار می گذرد

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند

بــر اثــر صبــر نــوبت ظفــــر آیـــد

ای مهــر تـو روی عــالـم آرای همـــه

وصــل تـو شب و روز تمنّـــای همــه

گــر با دگــران بــه زمنـی وای به من

ور با همه کس همچو منی وای همه

یـا رب مبـــاد که گــدا معتبـر شود

گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود

زهـر است عطای خــلق هـر چنــد دوا باشد

حاجت ز که می خواهی جایی که خدا باشد

چون تیشــه مبـــاش جملــه بر خود متــراش

چون رنــده ز کـــار خویش بی بهــــره مبــاش

تعــــلیــــم ز ارّه گیــــــر در امـــــر معــــــاش

قدر ی سوی خود می کش و قدری می پاش

چه در روز روشن چه در شام تار

بــه یــاد خــــدا قلب گیــرد قــرار

گلستان خیال